zaterdag 11 april 2009

JES



Akkoord -- het gaat niet zo goed met Jes. 

Aangekondigd als een semi-prestigieuze reeks (die marketeers van de VTM zijn me toch iets TE creatief de laatste tijd) die zich afspeelt in Brussel (Zou de pax media eigenlijk zo ver strekken dat VRT en VTM strootjes trekken om wie welke stad mag gebruiken in hun (al dan niet semi-) prestigieuze reeksen?) klopte Jes zich op de borst hip, jong, gedurfd te zijn. Dat leek me toen al spannend voor een land waar ooit een tiende van zijn inwoners Yves ‘Secretly Freeballin’’ Leterme als het toonbeeld van hip, jong en gedurfd verkozen, en zie daar: de pilot raakte zelfs de immer hippe VTM Top 10 niet binnen. [Insert gênante stilte hier.]

Tochtoch, kindertjes, laat mij, Ridder der Vlaamse Vlakten, nu net een lans willen breken voor Jes. Moet ik nog verder gaan en bekennen dat ik Jes de beste vlaamse fictie van het moment schat? Dat ik mij werkelijk emotioneel geïnvesteerd voel in de personages? Dat de wonderschone generiek mij telkens een kleine glimlach doet ontlokken? Neen? Jammer, te laat. 

“De Vlaamse fictie is volwassen geworden!” krijste een trotse netmanager van VTM in Humo mogelijkerwijs net iets té enthousiast. Dat neemt echter niet weg dat Jes inderdaad wel redelijk prestigieus oogt. Nikske semi daar - hoewel de kleine continuïteitsfoutjes een krap opnameschema verraden. Voor de rest niets dan lof: Lotte Heijtens maakt indruk als het titelpersonage, scenario steekt bijdehand (in niet onbelangrijk voor een komedie: geestig) in elkaar en de regie maakt, zoals aangehaald, stijlvol gebruik van Brussel als culturele bruisbal. Waarom dan? Waarom blijken minder dan 600.000 Vlamingen geïnteresseerd?

Mm. Misschien zijn de kijkcijfers van Jes wel het product van een decennialange fobie die la flandre profonde koestert jegens haar hoofdstad. Een soort van Laissez-faire of we just don’t care. Kan het zijn dat het imago van Brussel als vuile, gevaarlijke hoofdstad ook het imago van Jes een naar beneden haalt? Is het misschien geen toeval dat wereldsteden als Halle, Hasselt, Oostende en Dessel allemaal vòòr Brussel de Vlaamse huiskamers werden binnengesmokkeld?

Ach, ik weet niet. Ik zever uiteindelijk ook maar een stuk in ’t rond, hoor. 




Probeer het eens. Nog één keer. Doe het voor mij, misschien, als dat helpt. Of voor die onfortuinlijke ziel met aandelen in de Medialaan. Of, beter nog, uit liefde voor de Vlaamse fictie. Ja. Doe het uit liefde voor de Vlaamse fictie.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten