Voeg Me Toe

De man op teevee telt af. Tien, negen, acht, ...

Hij heeft een feesthoed en een maniakale grijns op. Geen van de twee staat me aan.

Ze zeggen dat eenzame mensen geneigd zijn zelfmoord te plegen op feestdagen. Ze zeggen het alsof het zo hoort, die zelfmoord, alsof dat het hoffelijkste is dat je in die situatie kan doen.

Ik weet het niet. Ik ben niet eenzaam. Ik heb 1,456 vrienden op facebook.

Je zou misschien denken dat ik eenzaam ben als je me nu ziet. Maar als mijn Looney Tunes-pyama en bijhorende pantoffels iets verraden, zal het wel mijn voortreffelijke smaak in nachtkledij zijn. Dat heb je of dat heb je niet. Noem het een gave.

Mag ik je nog eens iets vertellen? Eenzaamheid koopt je geen übermoderne luxeloft in de meest trendy wijk van de stad. Zo'n loft is het uithangbord van een sociaal (en seksueel, dankjewel) gezonde levenstijl. Zo is dat.

Dus fuck off met je medelijden omdat ik toevallig voor teevee aan het masturberen ben in m'n Looney Tunes-pyama op nieuwjaar. Zoiets doe je nu eenmaal niet met twee, slimme. Dat hoort niet.

Ik ben bezig met een speciaal project. Ik wil klaarkomen als de televisiepersoonlijkheid roept: ...één! Gelukkig nieuwjaar! Dus, ja.

Het is een stiekeme droom van elke man en seksueel actieve vrouw om met een orgasme het nieuwe jaar in te gaan. Zo is dat. Het nieuwe jaar ingedreund met het inzicht dat het vanaf dan alleen nog maar bergaf kan. Tezamen met het vuurwerk een nieuw hoofdstuk van je leven in geknald. Hallelujay! Daar wimpelt een mens als ik gaarne al zijn invitaties voor af.

Maar ik moet eerlijk zijn: nog zeven seconden te gaan en het ging ooit beter.

Het is de man op teevee.

Hij staart me aan, met zijn feesthoed en zijn maniakale grijns. Hij beschuldigt me. Hij roept niet zes! maar sex!, niet vijf! maar lijf!. In kort: hij vindt me maar een zielige loser.

Daar word ik nou niet bepaald botergeil van.

Ik kijk naar de foto in mijn hand. Nu kijkt ook het ontblote meisje me beschuldigend aan. De seconden tikken weg (...drie...twee...). Mijn penis trekt zich langzaam terug.

...één! Gelukkig nieuwjaar! Een onbegrijpelijke explosie van euforie barst los.

Niet beginnen gnuiven, maar ik voel er zelf niets van. Eerlijk gezegd heb ik me tot op dat punt in mijn leven nog niet vaak slechter gevoeld. Met m'n tissues op de salontafel.

De man op teevee heeft het nu over goede voornemens.

Goede voornemens. Ik loop naar mijn laptop. M'n penis hangt halfstok uit de Looney Tunes-broek te wapperen.

Goede voornemens. Ik zoek naar "Audrey Latte" op facebook. Haar profielfoto komt ongeveer overeen met de foto in mijn hand. Blond haar waar er vroeger bruin was. "Toevoegen als vriend". Ik overweeg het.

Goede voornemens. Er wordt mij gevraagd of ik een persoonlijk bericht wil schrijven voor het verzoek verzonden wordt. Ik typ iets en delete het. Wacht een hele poos.

Uiteindelijk schrijf ik iets korter.

Nu staat er:

Sorry.

Voeg Me Toe.

Op mijn luxeloft, tussen de exploderende, fluorescerende regen en het gejoel van overtrokken stembanden, wacht ik op mijn 1,457ste vriend.

Een hele nacht, als het moet.