Twee

De twee jonge obers begroeten elkaar elke keer met een geheimzinnige glimlach als ze elkaar kruisen. Niemand in het restaurant lijkt het te merken. Tenmidden de jammerende toeristen, het aan- en afvoeren van goedkope wijn en het gebrul van de hotelchef, is dit hun momentje. De manier dat hun ranke lichamen zich weer uit elkaar haasten, verraadt dat ze er nog niet helemaal vetrouwd mee zijn. Hun bewegingen te klein voor hun ledematen. Ik schat ze achttien of negentien.

De jongen met het donkerste vel wendt angstig zijn blik af als hij me tijdens het onbijt geamuseerd hun momentje ziet delen. Ik wil hem zeggen dat het allemaal zo erg niet is.

De avond voor ik uitcheck zit ik nog even langs het zwembad om me heen te staren. Alle toeristen zitten voor de tv. Al het personeel zit voor de tv. De waterfilter mort en pruttelt. Achter een donker raam zie ik hoe twee jongens elkaar kruisen. Schichtig wisselen ze een kus. Ik merk hoe een van hen een seconde zijn ogen sluit.

Daarna jagen hun ranke lichamen zich uit elkaar op een manier die verraad dat ze er nog niet helemaal vertrouwd mee zijn. Ik schat ze achttien of negentien.

Ik wil hen zeggen dat het allemaal zo erg niet is.