De dame achter de balie vroeg me of ik al van negers gehoord had.
Ik knikte; dat had ik. Ze bewoog haar hoofd naar links en recht op een manier die men tragisch kon noemen. 'Tsss,' zei ze. 'Negers.'
Ik wachtte geduldig tot ze mijn paspoort zou afstempelen. In plaats daarvan keek ze argwanend naar de zwarte jongeman in de verte.
'Negers.'
'Ja,' zei ik.
'Hebt u negers in Belgie?'
'Eh.'
Ze glimlachte haar parelwitte tanden bloot en knikte gedecideerd. 'Ooit kom ik naar Belgie.' Haar geschater tuimelde door de marmeren hal. De jongeman in de verte keek om. Gealarmeerd trok ze een wenkbrauw op en snoof in de lucht.
Haar zwarte hand zweefde nog steeds boven het rode boekje.
Onze ogen ontmoetten elkaar. Nu glimlachte ook ik. Wat kan een mens anders?
Ik knikte; dat had ik. Ze bewoog haar hoofd naar links en recht op een manier die men tragisch kon noemen. 'Tsss,' zei ze. 'Negers.'
Ik wachtte geduldig tot ze mijn paspoort zou afstempelen. In plaats daarvan keek ze argwanend naar de zwarte jongeman in de verte.
'Negers.'
'Ja,' zei ik.
'Hebt u negers in Belgie?'
'Eh.'
Ze glimlachte haar parelwitte tanden bloot en knikte gedecideerd. 'Ooit kom ik naar Belgie.' Haar geschater tuimelde door de marmeren hal. De jongeman in de verte keek om. Gealarmeerd trok ze een wenkbrauw op en snoof in de lucht.
Haar zwarte hand zweefde nog steeds boven het rode boekje.
Onze ogen ontmoetten elkaar. Nu glimlachte ook ik. Wat kan een mens anders?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten